W XIII wieku cystersi opracowali nową modlitwę, którą nazwali Różańcem, porównując ją do wieńca róż nakładanego, według zwyczaju, na figurę Matki Bożej. Nabożeństwo to zapoczątkował św. Dominik, jako pomoc w nawracaniu grzeszników. Spadkobiercą idei apostolstwa św. Dominika był św. Jacek. On rozpowszechnił modlitwę różańcową w Polsce ożywiając Kult Maryjny.

W XVI wieku, na pamiątkę zwycięstwa Ligi Świętej w bitwie pod Lepanto, papież Pius V ustanowił dzień 7 października świętem Matki Bożej Zwycięskiej. Jego następca papież Grzegorz XIII zamienił je na święto Matki Bożej Różańcowej.
W 1826 roku w Lyonie Sługa Boża Paulina Jaricot założyła Stowarzyszenie Żywego Różańca, które zatwierdził papież Grzegorz XVI w 1832 roku.
Papież Leon XIII w 1883 roku ustanowił w całym kościele październik miesiącem ku czci Królowej Różańca, polecając przez cały miesiąc codziennie odprawiać Nabożeństwo Różańcowe. Włączył także do Litanii Loretańskiej wezwanie „Królowo Różańca Świętego”.
W 2002 roku papież Jan Paweł II na mocy Listu Apostolskiego wprowadził do Modlitwy Różańcowej tajemnice światła. Zatem wszystkich tajemnic różańcowych jest obecnie dwadzieścia. Podzielone są one na cztery części: pięć tajemnic radosnych, pięć tajemnic światła, pięć tajemnic bolesnych i pięć tajemnic chwalebnych.

Różaniec jest prostą modlitwą chrześcijańską koncentrującą się na rozważaniu tajemnic z życia Pana Jezusa i Jego Matki Maryi, to znaczy radosnych i bolesnych wydarzeń oraz obrazów światła i chwały, kryjących w sobie odblask boskości. Radości i bóle należą do tajemnic naszego doczesnego życia. Światło i chwała do tajemnic życia przyszłego. Modląc się tak, stajemy się świadkami wiary, widzącymi i doświadczającymi jak tajemnice zbawienia z wolna wrastają w tajemnice naszego życia. Systematycznie praktykowana modlitwa przemienia nasze codzienne życie, czyniąc je miłym Bogu.

Żywy Różaniec jest wspólnotą 20 osób, które w duchu odpowiedzialności za Kościół i świat, w wielkiej prostocie otaczają modlitewną opieką tych, którzy najbardziej jej potrzebują. Jest to tak zwana „róża”, w której każda osoba zobowiązuje się do codziennego rozważania jednej tajemnicy różańcowej w intencjach papieskich oraz podanych na dany miesiąc przez opiekuna. W naszej parafii funkcjonuje obecnie dziesięć takich róż. Opiekunem kół Żywego Różańca jest Ks. Proboszcz naszej parafii.