1.11 - Uroczystość Wszystkich Świętych

Wszystkich Świętych – jak każda uroczystość w Kościele – ma charakter bardzo radosny. Radujemy się z faktu, iż bardzo wielu naszych zmarłych dostąpiło już zbawienia i przebywa u Boga w niebie. Cieszymy się z wielkiej rzeszy świętych, których znamy, ale i z tych o których pamięć nieraz zaginęła. Wstawiennictwa Świętych wzywa się w szczególnie ważnych wydarzeniach życia Kościoła. Śpiewa się wówczas Litanię do Wszystkich Świętych.
W prefacji kapłan modli się: "Dzisiaj pozwalasz nam czcić Twoje święte miasto, niebieskie Jeruzalem, które jest naszą Matką. W nim zgromadzeni nasi bracia i siostry wysławiają Ciebie na wieki. Do niego spieszymy pielgrzymując drogą wiary i radując się z chwały wybranych członków Kościoła, których wstawiennictwo i przykład nas umacnia." Wszystkich Świętych, która należy do najstarszych litanijnych modlitw Kościoła. Dzień Wszystkich Świętych przypomina prawdę o powszechnym powołaniu do świętości. Każdy chrześcijanin, niezależnie od konkretnej drogi życia, jest powołany do świętości.


WARUNKI UZYSKANIA ODPUSTU
Od południa Uroczystości Wszystkich Świętych, a także później przez cały Dzień Zaduszny, możemy zyskiwać odpust zupełny i ofiarować go za zmarłych. Aby zyskać odpust zupełny, trzeba być w stanie łaski uświęcającej, przyjąć Komunię Świętą, odmówić w kościele modlitwę Ojcze nasz i Wierzę w Boga, oraz jakąkolwiek modlitwę w intencjach Ojca Świętego i wyzbyć się przywiązania do najmniejszego nawet grzechu.
 

2.11 - Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych - Dzień Zaduszny

Ten dzień to czas szczególnej modlitwy do Boga, by zmarli mieli udział w Chrystusowym zwycięstwie nad śmiercią. Dotyczy to tych, którzy po śmierci potrzebują oczyszczenia w miłości, czyli są w czyśćcu, który jest "przedsionkiem nieba".
Ci zmarli, którzy po śmierci doświadczają oczyszczenia, są już bezpieczni, bo znaleźli się w Bożych rękach. Mogą być pewni zbawienia, ale muszą się jeszcze przygotować. Przez czyściec przechodzą zmarli, którzy odeszli z tego świata w grzechach powszednich lub nie odbyli jeszcze na ziemi całej doczesnej kary za grzechy. Istotą "kary czyśćcowej" jest tymczasowa rozłąka z Bogiem. Dusza ludzka pragnie po śmierci zjednoczenia z Bogiem, a równocześnie rozpoznaje, że jeszcze nie jest tego godna. Kościół ogłosił dogmat o istnieniu czyśćca na Soborze w Lyonie w 1274 roku, a potwierdził i wyjaśnił w osobnym dekrecie na Soborze Trydenckim (XVIw.). Podkreślił dwie prawdy: istnienie czyśćca jako pośmiertnej kary za grzechy oraz możliwość i potrzebę modlitwy i ofiary w intencji dusz czyśćcowych.


Nasza bezpośrednia pomoc zmarłym oczekującym na spotkanie Pana wyraża się w modlitwie i uzyskiwaniu odpustów dla nich.
Należy nawiedzić pobożnie cmentarz w dniach 1-8 listopada i modlić się za dusze zmarłych, przy zachowaniu stałych warunków: stanu łaski uświęcającej, wolności od przywiązania do grzechu (nawet lekkiego) i dowolnej modlitwy w intencjach Ojca Świętego. W samym dniu 2 listopada - przy zachowaniu tych samych warunków - również można uzyskać odpust za zmarłych związany z nawiedzeniem kościoła lub publicznej kaplicy i odmówieniem w nich modlitwy "Ojcze nasz" i "Wierzę w Boga".